مدلسازی یکپارچه مکاترونیکی و کنترل نیمه فعال ارتعاشات چَتِر در فرایند تراشکاری، به وسیله¬ی میراگر مگنتورئولوژیک

ارتعاشات چتِر یکی از عوامل محدود کننده در افزایش نرخ براده¬برداری در فرآیندهای ماشینکاری می¬باشد. در این مقاله، مدلسازی مکاترونیکی یکپارچه دستگاه تراش تجهیز شده به میراگر هوشمند مگنتورئولوژیک و طراحی کنترل فازی نیمه فعال برای جلوگیری از ارتعاشات چتر ارائه می¬گردد. کاهش ارتعاشات چتر با تغییر دادن نیمه فعال مشخصات دینامیکی سازه¬ی ماشین¬ابزار (مانند قسمت¬های حقیقی و موهومی تابع پاسخ فرکانسی) که پارامترهای اصلی مشخص کننده¬ی دیاگرام پایداری هستند حاصل می¬شود. از مدل بوک-ون اصلاح شده برای مدل¬سازی رفتار میراگر مگنتورئولوژیک استفاده شده است، که این امکان را می¬دهد که ولتاژ ورودی به دمپر به عنوان ورودی کنترلی سیستم بکار رود. از آنجا که مدل یکپارچه سیستم در حضور میراگر مگنتورئولوژیک غیر خطی می¬گردد، روشی برای ایجاد دیاگرام پایداری با تحلیل در حوزه¬ی زمان ارائه می¬گردد. در طراحی کنترلر و بعنوان فیدبک از میزان وقوع چَتِر، یک شاخص جدید به نام شاخص تشخیص چَتِر ارائه گردیده است که در تشخیص وقوع چتر بصورت تجربی نیز کاربرد دارد. نتایج بدست آمده نشان می¬دهد که سیستم پیشنهادی در بهبود پایداری ماشین تراش موفق بوده است.